آرزوهایی یک کارمند دیپلمه

خوب این نوشته رو با یک سوال شروع می کنم .

اگر شما یک شخص دیپلمه بودید و با پارتی هم توی یک دانشگاه پیام نور کار پیدا می کردید ، ضمناً کارتان هم غیر رسمی بود ، و با پاچه خاری معاون رئیس هم شده باشید ، چه آرزویی داشتید؟

خوب تقریباً جواب معلومه ؛ آزرو داشتید استخدام رسمی بشید.
حالا اگر مانعی پیدا بشه و این رویایی شما رو نقش برآب کنه ؛ چه احساسی بهتون دست می داد.

اینها رو گفتم که کارمندی که در دانشگاه با مدرک دیپلم داره خیلی پز می ده حواسش جمع باشه ، زیاد ادای آدمای باسواد و با فرهنگ و در نیاره و بهتره به فکر نون شبش باشه که آجر نشه
خوب خودش بهتر می دونه این حرفو واسه چی می زنیم . اگر لازم باشه راپرت کارای زیر میزی شو نقش بر آب می کنیم. تاحالاشم کم نخوردی آقای ( ا.ش) . خودش اگه بخونه می فهمه

:یک نکته توضیحی
من نمی خوام تمام جوانب انسانی رو زیر پا بزارم و بگم که آقای فوق نباید استخدام شه یا هر چی دیگه ، منظورم اینه که یک کارمندی استخدام کنن که حداقل ادب و متانت سرش بشه حالا مدرکش بخوره تو سرش . البته این آقا تا قبل از اینکه اینجا استخدام بشه ، تو روستا نفر اول جنون سرعت خر سواری بود! عکس هاشو داریم اگر لازم شد در اینجا فاش خواهیم کرد.